سکوت رمز خوشبختی یحیی
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۷۴۱۹۷
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از ایران ورزشی، او قبل از این بازی بزرگ در نشست خبری حاضر نشد که البته اعلام شد دلیل غیبت او شلوغی مقابل هتل محل اقامت تیم بوده است. یحیی اما بعد از آن مسابقه و با وجود برد بزرگ تیمش هم به نشست خبری نرفت. غیبت گلمحمدی در سالن کنفرانس ورزشگاهها در بازیهای لیگ برتر هم ادامه پیدا کرد و او چه قبل از بازی مقابل نفت مسجدسلیمان چه بعد از آن در نشست حاضر نشد و دستیار برزیلی خود را برای پاسخگویی به سالن کنفرانس فرستاد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
انتقاد از تصمیم یحیی
گلمحمدی در حالی برای سومین بازی متوالی در نشست خبری حاضر نشد که این تصمیم او مورد انتقاد رسانهها قرار گرفت. این مسئله البته هر هفته باعث شده تا ویرا، افشین پیروانی، رضا درویش، مدیر روابط عمومی و مدیر رسانهای تیم مدام در این باره توضیح دهند که فصل مشترک حرف همهشان این است که تصمیم گلمحمدی درباره شرکت نکردن در کنفرانسها تصمیم شخصی اوست. البته برخی مثل درویش توجیهات جالبی درباره شناخته شدن دستیاران او هم مطرح کردهاند اما همه اینها فرعیات است و اصل ماجرا به همان تصمیمی گلمحمدی برمیگردد.
چرا چنین تصمیمی گرفت؟
به نظر میرسد صحبتهای گلمحمدی و انتقادها و اعتراضهای مداوم او بعد از بازی با فولاد، آلومینیوم اراک و هوادار که در شروع نیم فصل دوم مطرح شد و بازخوردهای آن در رسانهها و پیشکسوتان باعث شده یحیی چنین تصمیمی بگیرد. درست بعد از آن مصاحبهها بود که بسیاری از پیشکسوتان پرسپولیس به صراحت گفتند یحیی با این حرفها تیمش را وارد تنش میکند البته رسانهها نیز به این مسئله پرداختند. پیشکسوتان با انتقاد صریح از گلمحمدی اعتقاد داشتند یحیی اشتباه میکند و ناله کردن درباره مشکلات داوری، بیپولی، دشمنی سازمان لیگ و فدراسیون با پرسپولیس و... معضلاتی است که او با مطرح کردنش به حاشیه دامن میزند و اینطوری بیشتر تیمش را به هم میریزد. در عین حال رسانهها و پیشکسوتان به این نکته اشاره کردند که پرسپولیس باید اینقدر قوی باشد و قوی عمل کند که این مشکلات و معضلات جلوی نتیجه گرفتن تیم را نگیرد.
سه بازی بدون مصاحبه، سه برد و 10 گل زده
پرسپولیس در سه مسابقه اخیر سه برد مهم و روحیهبخش به دست آورد و با این پیروزیها هم در جام حذفی مدعی ماند هم در لیگ برتر به کورس قهرمانی برگشت. در عین حال سرخها مقابل سپاهان، نفت مسجدسلیمان و تراکتور 10 گل زدند و به نوعی مشکل گلزنی پرسپولیس حل شد. با این روند به نظر میرسد که صحبت نکردن یحیی و غیبتش در نشستهای خبری به سود گلمحمدی و تیمش تمام شده و او احتمالاً به این نتیجه رسیده که با حرف نزدن و انتقاد نکردن از شرایط موجود رودرروی فدراسیون، سازمان لیگ و مدیران باشگاه پرسپولیس هم خودش هم تیمش آرامش بیشتری خواهند داشت و بهتر است او صحبت نکند.
تا آخر فصل بدون مصاحبه
با صحبتهایی که دستیاران و اطرافیان یحیی میکنند به نظر میرسد او تصمیم گرفته تا آخر فصل مصاحبه نکند و به نوعی صابون جریمه احتمالی سازمان لیگ را هم به تن مالیده است. البته شاید نباید به یحیی بابت اتخاذ این تصمیم ایرادی گرفت چرا که اگر او مصاحبه کند و در حرفهایش انتقاد باشد – که در برخی مواقع طبیعی است- دوباره برخی انتقاد میکنند که چرا تیمت را وارد حاشیه کردی و اگر هم حرف نزند و مصاحبه نکند دوباره عدهای ایراد میگیرند که چرا پاسخگو نیست. با این حال به نظر میرسد گلمحمدی برای حفظ آرامش تیمش، تکرار نتایج خوب اخیر و البته دوری از مواجهه با پیشکسوتان و رسانهها تصمیم گرفته فعلاً مصاحبه نکند و شاید این رویه تا پایان فصل ادامه داشته باشد.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: نظر می رسد نشست خبری رسانه ها گل محمدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۷۴۱۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وقتی هممیهن اجازه ندارد مستقل از رسانههای MI۶ و موساد باشد
روزنامه زنجیرهای هممیهن، بر مبنای اقدام جاعلانه و دروغسازی شبکه دولتی انگلیس، مدعی شد نظام متهم است!
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این روزنامه در سرمقالهای با عنوان متهم کیست؟ به بازنشر فضاسازی جاعلانه شبکه وابسته یه سرویس جاسوسی انگلیس پرداخت و با «گزارش خواندن» آن نوشت: «سایت جهانی BBC روز سهشنبه گزارشی را درباره بازداشت تا مرگ نیکا شاکرمی منتشر کرد. این گزارش مدعی بود که وی در جریان بازداشت و در روزهای ابتدائی اعتراضات شهریور ۱۴۰۱ بازداشت و در حین انتقال به زندان کشته شده و جسدش را زیر پل اتوبان رها کردهاند. گزارش مدعی است که این موارد از یک پرونده رسمی داخلی استخراج شده است. بیبیسی نیز به احتمال ساختگیبودن حداقل بخشهایی از گزارش نیز اشاره کرده، ولی دقت در اجزای سند منتشره نشان میدهد که ایرادات خیلی بیش از آن است که خودشان اذعان کردهاند. هم از جهت ادبیات و ظاهر اسناد و هم از نظر عدم انطباق آن با اطلاعات قطعی منتشرشده قبلی. روزنامه هممیهن در اینباره سکوت کرد، هرچند به لحاظ حرفهای باید به اخبار مهم از جمله این مورد میپرداخت.
در ادامه از سوی دادستانی تهران علیه برخی از روزنامهنگاران و فعالان رسانهای که در فضای مجازی به این موضوع پرداخته بودند، اعلام جرم شد و انتظار میرود که احضار شوند، زیرا مطابق نظر دادستانی تهران آنان: «با استناد به گزارش جعلی و پر از اشتباه بیبیسی، با همراهی گروههای ضدانقلاب اقدام به انتشار مطالب کذب در رابطه با پرونده نیکا شاکرمی کرده بودند.»
طی دو هفته گذشته نیز برخی افراد درخصوص مطالبی که درباره اسرائیل یا پاسخ نظامی ایران نوشته بودند، احضار شدند. ظاهراً قرار است سیاست جدیدی در مقابل فعالان توئیتری و روزنامهنگاران به اجرا درآید؛ سیاستی که متهمان اصلی آن، جای مدعیان نشستهاند. واقعیت این است که درک و تفسیر رسمی از «حقیقت» در جامعه ما واجد اعتبار نیست. به عبارت دیگر ساختار رسمی معتقد است که «حقیقت» آن چیزی است که ما میگوییم. حتی بالاتر از این، چنین برداشت میشود که اگر در موضوعی هم به حقیقت اشاره نکنند کسی نمیتواند هر موضوعی را که خواست دنبال کشف و بیان حقیقت آن باشد. چهبسا پیگیری هم موجب مسئولیت شود. مسئله این است که از نظر حرفهای گزارش بیبیسی جهانی درباره نیکا شاکرمی اشکالات گوناگونی دارد که آن را از اعتبار تهی میکند. ولی پرسش این است که چرا اساساً چنین گزارشهایی از رسانههای خارجی شنیده میشود؟
کدام روزنامهنگار در داخل کشور مجاز به پیگیری ماجرای نیکا یا هر کس دیگری بود؟ اینکه پلیس و دستگاه قضائی یکسویه بگویند که چنین است و چنان بود و رسیدگی قضائی شد و پس حقیقت آشکار شد، کافی نیست. اگر آنچه که میگویند حقیقت است، چرا دیگران را در کشف و اعلام این حقیقت مشارکت نمیدهند؟ بهعلاوه موارد مهمی در نقض این ادعاهای رسمی وجود دارد که موجب بیاعتمادی به ادعاهای رسمی میشود. فرض کنید چنین گزارشهایی کاملاً خیالی و ساختگی است. آیا سکوت ما در برابر آن یا علیه آن کمکی به ساختار برای فهم مردم از حقیقت میکند؟ اگر ما بگوییم که این گزارش ساختگی است مخاطب خواهد گفت؛ خیلی ممنون و زحمت کشیدید. ولی مگر شما در زمان وقوع این حادثه توانستید گزارشی تهیه کنید که الان خودتان را نخود این آش کردهاید؟ مردم خواهند گفت چرا همان زمان گزارش خبری ندادید که افکار عمومی بینیاز از گزارشهای رسانههای فرامرزی شود؟ اگر سکوت کنیم همه خواهند گفت معلومه که اجازه تایید گزارش بیبیسی جهانی را ندارند در نتیجه ترسیده و سکوت کردهاند.
روشن است که هر دو این رفتار، نتیجه معکوسی از جهت اهداف ساختار رسمی دارد. این وضعیت معلول سیاستهای نادرست اطلاعرسانی در کشور است که یکی از پایههای آن دادسراها هستند. آنان از چیزی مینالند که خودشان نیز در ایجادش نقش دارند. آنان در بازیای وارد میشوند که از پیش باختهاند».
فضاسازی روزنامه هممیهن و ضریب دادن به سناریوی بیبیسی در قالب تخطئه نظام اطلاعرسانی داخلی در حالی است که روزنامه مذکور در فتنه و آشوب پاییز ۱۴۰۱ در هماهنگی کامل با شبکه صهیونیستی اینترنشنال و شبکه بیبیسی قرار داشت. آشوبی که علناً دنباله تجزیهطلبی و ویرانیطلبی بود و تدریجاً با گذشت زمان معلوم شد که طراحی صهیونیستی- انگلیسی- آمریکایی پشتسر آن بوده است.
در موضوع نیکا شاکرمی نیز، مادر وی و همسایگان ساختمانی که نامبرده در آن خودکشی کرده، گزارش کاملی با جزئیات در همان زمان عنوان کردند منتها طبیعتاً این روشنگری بابطبع نشریات زنجیرهای همسو با بیبیسی و اینترنشنال نبود.